09 август, 2007

never before...

Никога досега не го бях правил - да стана и просто да тръгна. До тази вечер.. Трябваше да го сторя..

6 коментара:

Анонимен каза...

Дано си е наложило просто да си тръгнеш от някъде, а не от някого...

T. каза...

По-скоро второто.. Нямах посока. Но трябваше да променя това присъствие, иначе щеше да стане по-тежко..

Анонимен каза...

Иска се сила да промениш нещата, а не да се оставиш на течението. Похвално, не всеки го умее!

T. каза...

Не знам дали може да се определи като умение.. Просто решителност в конкретния момент, в конкретната ситуация. Всеки стига до мисълта за това; въпросът е дали ще преодолееш себе си и ще го направиш, или ще се предадеш на мига, ще се почувстваш слаб и немощен..

Анонимен каза...

Едно е да го мислиш, друго да го направиш-нали така казват хората. Понякога е по-трудно да тръгнеш, друг път е по-трудно да останеш. Аз пък винаги оставам. Но нека не използвам измамни думички като "винаги" и "никога"... Съдбата често се шегува с нас :)

T. каза...

И аз се старая да ги избягвам ;) Една крайност са, измамно намерила място в ежедневието ни с честото им употребяване, което обаче бяга от истинския им смисъл..